Crisisteam in coronatijd (Accentueel 2020)

De andere leden stellen zich voor:

Aline Poolen
bestuurder: De eerste dagen in het crisisteam stonden vooral in het teken van prioriteiten stellen: waar gaat het naar toe met dit virus, en hoe moeten wij hierop acteren. Open en zorgvuldig communiceren vind ik altijd belangrijk, maar zeker in crisistijd. We kiezen onze woorden zorgvuldig: realistisch én hoopvol. Vanuit dit crisisteam praat elk z’n eigen medewerkers bij, en zij hun cliënten/bewoners en de familieleden daarvan. Persoonlijk, maar ook via online communicatiekanalen. Landelijk heb ik via Actiz aandacht gevraagd voor het beschikbaar stellen van persoonlijke beschermingsmiddelen voor onze medewerkers. Alsof alleen gezorgd werd voor medewerkers in ziekenhuizen en niet in verpleeghuizen en wijkverpleging. Maar het gaat er niet om wáár je zorg verleent, maar aan wié je zorg verleent. Zelf ben ik nooit bang geweest om besmet te raken. Mijn basis ligt in mijn geloof. Daar vind ik steun. Nu het iets rustiger wordt, bouw ik momenten in van bezinning: wat leer ik hiervan? Hoe heb ik mijn leven ingericht en wil ik daaraan iets veranderen? Ik merk dat ik veel bewuster leef, ik geniet van de kleine dingen; van mijn gezin en de natuur. Mijn eigen moeder moest, in het verpleeghuis waar ze woont, drie weken in quarantaine.

Tegelijkertijd wilde ik aandacht schenken aan mijn vader. Hectiek alom. Gelukkig mogen mijn ouders elkaar inmiddels weer zien.

Ina Kerkdijk
directeur woonzorg: Deze crisis is heel bijzonder en niet te vergelijken met wat dan ook. Een brand is heftig, maar dat beperkt zich vaak tot één dag met nazorg en dan is het klaar. De coronacrisis duurt al maanden en het einde is nog niet in zicht. Voor ons als leden van het crisisteam ging het werk lange tijd 24/7 door. In het weekend komen de testresultaten vaak  binnen. Als de uitslag positief was, belde ik deze medewerkers persoonlijk op. Natuurlijk neem je daar de tijd voor. We merkten dat de medewerkers dit waardeerden.

Rond het hoogtepunt van de crisis waren de dagen lang, hectisch en vol. Maar dát heb ik nooit erg gevonden. Gelukkig kan ik die drukte compenseren. Thuis ben ik namelijk heel lui! Ha, ha, dat verwacht niemand omdat ik op mijn werk altijd zo actief ben. Nu lees ik een Engelstalige Harry Potter. Lekker ontspannen en tegelijk werk ik aan m’n Engels.

Mijn tip? Houd elkaar een beetje in de gaten en vraag eens aan je collega of buurvrouw hoe het met hem of haar gaat.

Erik Vuurboom
directeur wijkverpleging: De samenwerking binnen het crisisteam verliep perfect! We kennen elkaar goed en weten wat we aan elkaar hebben. Wat ik in teams zo mooi vind om te zien is hoe medewerkers bij een besmetting, binnen de zelfsturing alles zo goed en zelfstandig regelen. Ik heb dan hooguit een adviserende rol en zet, waar nodig, mijn netwerk in. Uit de overleggen van het crisisteam komen altijd actiepunten voort. Daarmee ga ik direct aan de slag. En ja, ook ik kreeg in het heetst van de strijd de hele dag vragen van medewerkers per mail of telefonisch. Die probeerde ik altijd zo snel mogelijk te beantwoorden. Soms direct, soms na overleg met het crisisteam. Wat ik geleerd heb is dat het ook in tijden van crisis erg belangrijk is om leuke dingen te blijven doen. Probeer de humor erin te houden. Blijf lachen en relativeer.

Monique van Hattem
specialist ouderengeneeskunde: Ik vertegenwoordig de medische vakgroep in het crisisteam. Ina Kerkdijk en ik zijn de ogen en oren op de werkvloer. Vragen en knelpunten van medewerkers lossen we direct op of we bespreken ze in het crisisteam. Omdat er ook bij medewerkers angst leeft en onzekerheid over het virus, hebben we een 24-uursbereikbaarheidsdienst van artsen/verpleegkundig specialisten ingesteld. Dit werkte goed. Ik maak me wel zorgen om sommige collega’s die het erg zwaar hadden of nog hebben. Gelukkig konden we gebruik maken van de psychosociale dienst. En om nog eens ergens anders over te praten dan corona, organiseerden we op de vrijdagmiddag een borrel.

Hans Semmekrot
programmamanager lijn 1 & 2: heeft net als de meeste andere crisisteamleden ook een verpleegkundige achtergrond: Wat ik sterk vind aan ons team is dat het bestaat uit alle nodige expertise. En daar waar we die niet hebben, halen we die in huis, zoals Felix Geeraedts, arts-microbioloog en deskundige infectiepreventie, Lian Clemens. Mijn regionale operationele overleg met andere Twentse VVT zorgaanbieders, huisarten en ziekenhuis, om onze aanpak zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen, waren van toegevoegde waarde. We vergaderen wel via Teams, maar dat is toch heelbanders omdat de non-verbale communicatie wegvalt. Het duurt te lang. En dat concerten en festivals niet doorgaan, doet me pijn. Toch houd ik voor ogen dat er andere tijden komen.

Ellen de Meulemeester,
expert P&O: Er vielen besmette medewerkers weg, maar we moesten ook medewerkers met een kwetsbare gezondheid uit het zorgproces halen. Daarnaast waren er medewerkers waar het eigen werk stil viel, terwijl er op andere afdelingen handen te kort kwamen. Dit laatste is opgepakt binnen het flexbureau. Fantastisch om te zien hoe medewerkers zich aanpassen en klaar staan voor elkaar. Het is een pittige tijd. Voor iedereen, maar vooral voor mensen in de zorg, voor hen die ziek zijn en voor de naasten van mensen die zijn overleden. Het is belangrijk om af en toe van je af te kunnen praten. Of dat nou met een goede vriend of een professional is.’

Wouter Versteeg
directeur bedrijfsvoering: Toen de eerste besmettingen werden vastgesteld hebben we heel snel een aparte corona-afdeling ingericht. Na een periode van geen bezoek op de woonzorglocaties, heeft de technische dienst er alles aan gedaan om in overleg met de zorgteams, toch bezoek mogelijk te maken. Dat dit lukte, was mede te danken aan verschillende ondernemers die kosteloos bezoekunits voor ons bouwden. Ook de ICT-specialisten deden fantastisch werk. Zij hebben heel snel iPads geregeld voor de huiskamers, zodat familie kon beeldbellen met hun naasten. En omdat we zoveel mogelijk thuis moesten werken, schreven ze een handleiding zodat iedereen wist hoe ze online konden samenwerken. Ik heb grote bewondering voor onze ondersteunende medewerkers die steeds klaar staan, óók buiten hun reguliere werktijden. Dat zijn voor mij ‘verborgen’ helden! Ik ben er trots op hoe we het samen gedaan hebben tot nu toe. We hebben de taken goed verdeeld en waren daardoor heel slagvaardig. Dat heeft er ook mee te maken dat we een zelfsturende organisatie zijn; Ina en Erik hebben rechtstreeks contact met de teams. Daar zitten geen managers tussen. De impact van deze crisis is voor elk lid anders. Maar we houden elkaar goed in de gaten.

Hermien Deusjen
secretaresse directeur Bedrijfsvoering en Programmamanager lijn 1 en 2 (inzet). Op de foto staat haar collega Ellis Lammertink. Hermien zette 35 jaar geleden als gezinsverzorgende haar eerste stappen op de arbeidsmarkt. Maar na gezondheidsklachten gooide ze na 5 jaar het roer om en besloot ze zich om te scholen om uiteindelijk secretaresse te worden. Eerst bij een thuiszorgorganisatie, waar ze als gezinsverzorgster was gestart en later bij ZorgAccent, destijds nog woonzorggericht. Ze merkt nog steeds het voordeel van haar werkervaring in ‘beide werelden’: Ik herinner me half maart, net na de lock down, als heftige en hectische tijd. Er was veel onzekerheid en we richtten ons in het begin vooral op het voorkomen van een uitbraak binnen onze huizen. In no time maakten we alle agenda’s leeg om ons te richten op deze crisis. Mijn rol in het CT was met name zorgen voor de verslaglegging van het overleg. Mijn tip is: kijk niet teveel naar het nieuws. Al die deskundigen weten het goed, maar helaas zijn ze het onderling niet allemaal met elkaar eens. Ga bewust wat anders doen en denk niet te veel na over dingen waarop je geen invloed hebt.’Piekertijd is verloren tijd!’